Aconcagua 2010

Aconcagua – Cerro Aconcagua (w języku keczua: Acconcahuac – Kamienny Strażnik) jest szczytem niezwykłym pod wieloma względami. Zaliczany do Korony Ziemi piastuje drugie miejsce pod względem wysokości w klasyfikacji najwyższych szczytów różnych kontynentów i jest najwyższym szczytem leżącym poza Azją.

Aconcagua ma bogatą historię zdobywania i po mimo wielu prób zdobycia, oficjalne pierwsze wejście na szczyt przypisuje się Matthiasowi Zurbriggen, który po dramatycznej akcji stanął na wierzchołku 14.01.1897 r. Pierwsze polskie wejście nastąpiło 18.03.1934 r., kiedy to silna polska reprezentacja skupiająca na ówczesne czasy elitę polskich wspinaczy (Stefan Daszyński, Konstanty Narkiewicz – Jodko, Stefan Osiecki i Wiktor Ostrowski), dokonała ósmego wejścia na szczyt, zdobywając górę po raz pierwszy od strony wschodniej.

Droga wytyczona przez naszych rodaków oraz styl w jakim została pokonana (styl alpejski) zrobiła wrażenie na wspinaczach i od tego czasu wariant wytyczony przez Polaków został dumnie nazwany Drogą Polaków, natomiast lodowiec przez który należy przejść zdobywając górę od tej strony - Lodowcem Polaków. 

Aconcagua do dziś uważana jest za bardzo atrakcyjny cel wspinaczkowy i traktowana jest jako ostateczny sprawdzian przed Himalajami. Przyczyną takiego zainteresowania są warunki do uprawiania wspinaczki wysokogórskiej, które w Argentynie są zdecydowanie trudniejsze niż w Europie. Wzrasta przez to częstotliwość wypadków spowodowanych obrzękiem płuc lub mózgu, także na lżejszych trasach przeznaczonych dla mniej doświadczonych osób. Nagromadzenie trudności na drodze, silne wiatry w połączeniu z niestabilną pogodą i konieczność wniesienia całego sprzętu na własnych plecach wysokość 6000 m n.p.m. powodują, że zdobycie Góry Drogą Polaków, niezależnie od doświadczenia i posiadanych umiejętności, stanowi duże wyzwanie dla alpinistów.

Ramowy plan wyprawy:

1.       Wyjazd z Bydgoszczy do Gdańska pod koniec stycznia 2010.

2.       Przelot na miejsce z licznymi przesiadkami, między innymi: Gdańsk – Londyn, Londyn - Sao Paulo,  Sao Paulo – Santiago de Chile, Santiago de Chile – Mendoza.

3.       31.01 – 1.02.2010 – załatwianie spraw organizacyjnych (wykupienie pozwoleń na działalność górską, zakup żywności, wynajęcie mułów).

4.       3 - 4 luty przybycie do obozu bazowego.

5.       4 -15 luty działalność górska (zakładanie dwóch obozów pośrednich, atak szczytowy, powrót do bazy).

6.       18 luty powrót do Polski.

Losy wyprawy można śledzić na stronie: www.aconcagua.kw.org.pl

Kilka słów o nas:

	Jacek Ostrowski – członek Klubu Wysokogórskiego w Bydgoszczy od 1983 r., instruktor wspinaczki sportowej od 2003. Wspina się latem i zimą w różnych górach świata (Tatry, Ałtaj, Dolomity, Alpy, Tienszan, Kaukaz). Wszedł na 19 szczytów powyżej 4 000 m npm w tym Mount Blanc (4 807) i Elbrus (5 642).
	Tomasz Brylew – członek Klubu Wysokogórskiego w Bydgoszczy, aktywnie wspina się od 2005 r. Pierwsze doświadczenia w walce z grawitacją zaczął zdobywać w skałach Jury Krakowsko-Częstochowskiej i Sokolikach, by w krótkim czasie przenieść się również w skały południowej Hiszpanii oraz Frankenjury w Niemczech. Wspina się zarówno latem jak i zimą, najczęściej w Tatrach. W 2009 r. rozpoczął przygodę w górami typu alpejskiego, czego efektem było wejście w sierpniu na Mount Blanc (4 807).
	Michał Leciak – członek Klubu Wysokogórskiego w Toruniu. Wspina się od 1999 r. równie chętnie w rejonach górskich (Tatry, Alpy), co skałkowych. Miłość do gór i wspinaczki stara się łączyć z realizowaną od wielu lat pasją podróżowania, czego efektem są liczne zagraniczne wyjazdy wspinaczkowe.